بسم الله الرحمن الرحیم
هر کار مهمی که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع نشود، ابتر است.
عمری از من گذشته و پس از سالها وبلاگ نویسی، تصمیم گرفتم با اسم مستعار «بی قرار» در فضایی که با سایر فضاهای وبلاگ نویسی متفاوت است، دست به قلم شوم. امید که نوشته هایم در خور رسانه متخصصان و اهل قلم باشد.
گمنام که بنویسی راحت تری. نیازی نیست، ملاحظه این و آن را بکنی و تنها ملاحظه خدا را می کنی... و مگر جز به او، باید حساب پس بدهیم...
خدایا در دهه چهارم زندگی ام، به خوبی فهمیده ام که هیچ کس برایم نمی‌ماند و به هیچ کس نمی توان تکیه کرد. تنها تویی که بوده ای و هستی و خواهی بود و تنها به تو می توان دل بست.
خدایا می خواهم در این باقیمانده عمرم که تکرار نخواهد شد، در راهی حرکت کنم که تو می پسندی و سبک زندگی ام را طوری انتخاب کنم که روحم سبک شود و به پرواز درآید تا آنجا که هیچ تعلقی برایم نماند و «من» از ادبیاتم حذف شود و هر چه بگویم و عمل کنم تو باشی.
خدایا این وبلاگ را برای تو راه می‌اندازم و از تو تمنای کمک می کنم.
افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد
